BİZ

İki parçadan yaratılmış bir bireyiz. Parçanın biri hasletlerle, ışıkla dolu. Eksiksiz,kusursuz: Ruh.

Diğeri, illetlerle dolu. Hastalıklı, vesveseli, şüpheci, tutarsız, kıskanç. "Her kudret bende olsun" istiyor: Bütün mal, bütün karşı cins, bütün kainat. Ama verilse bile doyumsuz. Yetmez diyor. Yemeden, yatmadan duramaz, yaşlanır ve ölür.

Biri sürekli yukarı çeker, biri en aşağılara.

Biri, his olarak sadece sevgi ve merhameti tanır, diğeri ise, haseti, fesatı, vefasızlığı, eğlenceyi. Şöhret, mal ve hakimiyet isteğini, yalanı, aldatmayı, menfaat sandıklarını tanır.

Biri yaratandan bir nefes, diğeri topraktan, maddeden bir memeli hayvan. Az kıllı, dik duran, konuşma denen sesler çıkaran...

Velhasıl içimizde bir eşek var ve bir insan. Soru: Hangisi, hangisinin sırtına binecek, hangisi yönetecek, yolu tayin edecek?

Ya eşeği sırtımıza alacağız, o da bizi kamçılayıp duracak, fakat ne eşek rahat sonuçta, ne de sırtına binilen insan.

Veya insan eşeği eğitecek, ehlileştirecek, yönetecek. Her şey yerli yerinde olacak. Bu adalettir.

Gitmeleri gereken yere doğru yola çıkacaklar.

Eyvallah.